Φαίνεται ότι ανάλογα με τη διάθεση μας, επιλέγουμε το τι θα φάμε, το πότε και το πόσο φάμε. Μπορούμε με κάποιο τρόπο να… δούμε τι θα γίνει το βράδυ που θα γυρίσουμε σπίτι; Αρκεί όμως η διάθεση μας για να προβλέψουμε τη διατροφική μας συμπεριφορά, κατά τη διάρκεια της ημέρας; Αλήθεια, οι άντρες αντιδρούν διαφορετικά από τις γυναίκες προς το φαγητό, όταν είναι αγχωμένοι;

 

Οι Gibson και συνεργάτες υπέθεσαν ότι η κορτιζόλη, που συμμετέχει στη διαδικασία του στρες, επηρεάζει και το φαγητό μας. Σε 29 γυναίκες και 23 άντρες, μετρήθηκαν τα επίπεδα της κορτιζόλης στο σάλιο την στιγμή του ξυπνήματος, 30 και 60 λεπτά μετά. Με τη βοήθεια ερωτηματολογίων (Weekly Stress Inventory-Short Form, Revised 3 Factor Eating Questionnaire) και των μετρήσεων κορτιζόλης, αναζητήθηκε η σχέση μεταξύ της κορτιζόλης, του στρες, της διατροφικής μας συμπεριφοράς και της πρόσληψης μακροθρεπτικών συστατικών (πρωτεΐνη, λίπος και υδατάνθρακες).

Στους άντρες, αλλά όχι στις γυναίκες, η αυξημένη απάντηση κορτιζόλης συσχετίστηκε με μεγαλύτερο διαιτητικό περιορισμό, χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος και μικρότερη περιφέρεια μέσης. Επίσης, η αυξημένη συχνότητα στρεσογόνων γεγονότων ήπιας έντασης προέβλεψε τη μεγαλύτερη απάντηση κορτιζόλης, αλλά και τη μεγαλύτερη πρόσληψη κορεσμένου λίπους. Με άλλα λόγια, υπό συνθήκες στρες οι άντρες είχαν μεν μειωμένη όρεξη, αλλά είχαν πιο λιπαρές διατροφικές επιλογές. Φάνηκε επίσης ότι όταν η ένταση του στρες μεγαλώνει, αυξάνει το πηλίκο υδατανθράκων/ πρωτεΐνης, δηλαδή οι άντρες αναζητούν περισσότερο αμυλούχα τρόφιμα ή γλυκά σε σχέση με το κρέας ή το τυρί.

Στις γυναίκες, η αυξημένη συχνότητα στρεσογόνων παραγόντων προέβλεψε μικρότερη απάντηση κορτιζόλης, αλλά και κορτιζόλης κατά το ξύπνημα. Ενδεχομένως λοιπόν, οι γυναίκες να επηρεάζονται λιγότερο οργανικά από δυσάρεστα γεγονότα, σε σχέση με τους άντρες. Παρόλ’ αυτά, όσες γυναίκες έκαναν συναισθηματικό φαγητό ανέφεραν υψηλότερη ένταση στρεσογόνων γεγονότων. Με άλλα λόγια, οι γυναίκες τρώνε για να κατευνάσουν την κακή διάθεση υπό συνθήκες έντονου στρες, χωρίς να στρέφονται (απαραίτητα) σε αμυλούχα τρόφιμα.

Ωστόσο, οι ερευνητές υποστήριξαν ότι τα επίπεδα κορτιζόλης δεν μπορούν να προβλέψουν τις μετέπειτα διατροφικές επιλογές της ημέρας.

 

Γιώργος Μίλεσης, MSc

Κλινικός Διαιτολόγος Διατροφολόγος

georgemiles9@gmail.com

 

Reference
Gibson EL, Aboukhater MA, Bidlingmaier M, Paul S. Associations between stress, awakening cortisol, adiposity, eating attitudes and macronutrient intake in men and women (abstract). Appetite. 2008; 51: 340-412