Δεδομένα

Είναι γεγονός πως η φυσική δραστηριότητα μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης πλάσματος και τα επίπεδα των λιπιδίων, όπως επίσης μειώνει το σωματικό λίπος αλλά και την αρτηριακή πίεση. Αναμφίβολα δε, η φυσική δραστηριότητα θεωρείται βασικός παράγοντας στη σωστή αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου ΙΙ.. Είναι εμφανές ότι η φυσική δραστηριότητα παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση αλλά και στην πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη. Για ποια άσκηση μιλάμε όμως ακριβώς;

Τι άσκηση;

Η άσκηση θα πρέπει να εμπεριέχει μεσαίας έντασης δραστηριότητες. Το βέλτιστο πρόγραμμα γυμναστικής αποτελείται από ένα συνδυασμό ασκήσεων αντοχής και ασκήσεων με αντιστάσεις, το οποίο θα έχει ως αποτέλεσμα την βελτίωση του καρδιοαναπνευστικου συστήματος, της μυϊκής κατάστασης και της γενικότερης φυσικής κατάστασης. Γίνεται φανερό από τις έρευνες ότι, μέσης έντασης δραστηριότητες αποδίδουν θετικές επιδράσεις στην ευαισθησία της ινσουλίνης και στην ανοχή της γλυκόζης. Η φυσική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη τύπου ΙΙ μέσω της βελτίωσης της ευαισθησίας στην ινσουλίνη (αύξηση ευαισθησίας και αριθμού περιφερικών υποδοχέων ινσουλίνης) αλλά και μέσω βελτίωσης της ευαισθησίας στην ίδια τη γλυκόζη, γεγονός που εκδηλώνεται μέσω των αλλαγών στη μυϊκή μάζα και στη σύσταση αυτής (αύξηση αριθμού και λειτουργικότητας υποδοχέων γλυκόζης-GLUT4)

Άσκηση για όλους;

Για να συμμετάσχει ένα άτομο σε πιο εξειδικευμένο πρόγραμμα οπού θα υπάρχουν ασκήσεις μεγάλης έντασης και ασκήσεις αντιστάσεων θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή και να έχουν γίνει οι κατάλληλες εξετάσεις και μετά από συνεννόηση με το γιατρό, τον διαιτολόγο και τον γυμναστή του. Έτσι, κατά την κατάρτιση ενός προγράμματος γυμναστικής ενός ατόμου με σακχαρώδη διαβήτη πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψη η ένταση, η διάρκεια, η συχνότητα και το είδος της άσκησης.

Όμως, πόση φυσική δραστηριότητα είναι αναγκαία και για πόση ώρα; Η βέλτιστη άσκηση είναι η άσκηση που θα είναι εφικτή από την πλειοψηφία των ασθενών και παράλληλα θα έχει εξίσου ευεργετικά αποτελέσματα. Επίσης μείζον θέμα δεν είναι μόνο η άσκηση για 1 ή 2 μήνες, αλλά η συστηματική φυσική δραστηριότητα και γενικά η αλλαγή τρόπου ζωής.

Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουμε είναι πως επειδή τα ευεργετικά οφέλη της φυσικής δραστηριότητας διαρκούν για λίγο μετά την άσκηση θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η φυσική δραστηριότητα πρέπει να είναι αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής των διαβητικών. Ο ασθενής θα πρέπει να ενημερώσει τον γιατρό και τον διαιτολόγο του για το πρόγραμμα γυμναστικής ώστε να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές που μπορεί να συμβούν. Το πρόγραμμα γυμναστικής πρέπει να είναι εξατομικευμένο σύμφωνα με τις ανάγκες του κάθε ατόμου αλλά και σύμφωνα με την φαρμακευτική αγωγή που μπορεί να λαμβάνει.

Συμπερασματικά

Η άσκηση θα πρέπει να εμπεριέχει μεσαίας έντασης δραστηριότητες. Το βέλτιστο πρόγραμμα γυμναστικής αποτελείται από ένα συνδυασμό ασκήσεων αντοχής και ασκήσεων με αντιστάσεις, πάντα εξατομικευμένο βάσει σωματομετρικών, βιοχημικών και άλλων παραγόντων, φαρμακευτικής αγωγής, προτιμήσεων κτλ. Μόνο τότε η φυσική δραστηριότητα μπορεί να έχει ευεργετικές επιδράσεις στον καλύτερο μεταβολικό έλεγχο, στην πρόληψη των καρδιαγγειακών αλλά και στο λιπιδαιμικό προφίλ του ασθενούς.

 

Βασίλης Μπελέκος Msc

Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος