Από τον κλινικό διαιτολόγο Γιώργο Μίλεση, MSc

Η ΔΓ, ετών 40, πέρασε το κατώφλι μου τον Γενάρη του 2012, διστακτική, καχύποπτη και με τη φίλη της να την παροτρύνει απλά να ακούσει μια γνώμη. «Δεν έχεις κάτι να χάσεις», την άκουσα να της ψιθυρίζει, ωστόσο καταλάβαινες στην έκφρασή της ήδη την απόλυτη παραίτηση.

«Είμαι 198 κιλά σήμερα, δεν ξέρω αν τα έχω ξεπεράσει κάποια στιγμή, δεν μπορώ να κοιμηθώ παραπάνω από 3 ώρες συνεχόμενες και δεν μπορώ να φάω τακτικά μέσα στην ημέρα. Τρώω ένα μεγάλο γεύμα, δεν τρώω φρούτα και σαλάτες και όπως φαντάζεστε τρελαίνομαι για γλυκά», μου είπε κάποια στιγμή προσπαθώντας να εξηγήσει το πρόβλημά της.

«Όταν αγχώνομαι ή στεναχωριέμαι, μου κόβεται η όρεξη, δεν τρώω επειδή νιώθω άσχημα», ψελλίζει, αποφεύγοντας την κουβέντα. Της εξηγώ όμως, ότι αυτό πιθανότατα σημαίνει ότι τρώει πολύ μεγάλες ποσότητες φαγητού ή γλυκού, σε δεύτερο χρόνο, όταν έχει καταλαγιάσει λίγο το συναίσθημα. Το σκέφτεται λίγο και συμφωνεί νοερά.

«To κυρίαρχο πρόβλημά μας είναι ο ύπνος, αν το διορθώσουμε λίγο και κοιμηθούμε τουλάχιστον 6 ώρες, θα βελτιωθεί σημαντικά η κατανομή όρεξης εντός της ημέρας και θα αποφύγουμε το ένα τεράστιο γεύμα – στο όποιο δεν μπορούμε να ελέγξουμε τον εαυτό μας», της εξηγώ, δίνοντας οδηγίες ώστε να τροποποιήσουμε τις συνθήκες ύπνου και να δημιουργήσουμε μια ρουτίνα προετοιμασίας για το κρεββάτι.

Στην συνέχεια, συμφωνήσαμε να τροποποιήσουμε απλά το μαγείρεμα και να καθορίσουμε ένα ανώτατο όριο στο φαγητό που θα πρέπει να σερβίρει, σχεδιάζοντας αδρά ένα πλάνο που εξυπηρετούσε ένα τεράστιο όγκο φαγητού, ώστε να μην νιώθει περιορισμένη.

Η συνέχεια ήταν απίστευτα απρόσμενη, ακόμα και για μένα. Ήδη, τον Ιούνιο του’12 ζύγιζε 156 κιλά, βάζοντας ένα πλαίσιο στο πότε και το πώς τρώει γλυκά και καταγράφοντας τις κακές – συμπεριφορικά και ψυχολογικά στιγμές. Μας έδωσε, με τον τρόπο αυτό, πολύτιμο υλικό για να δουλέψουμε τα προβλήματα με το συναισθηματικό φαγητό, κάτι που έδωσε… φτερά στην πρόοδό μας. Το Σεπτέμβριο του ‘12, επιστρέφοντας από διακοπές, μας περίμενε μια έκπληξη: η ζυγαριά στα 142 κιλά και η ΔΓ σε αξιοζήλευτη προσαρμογή.

Ίσως οι πιο αστείες στιχομυθίες έγιναν την περίοδο που προσπαθούσα να την πείσω ότι πρέπει να πάρει στατικό ποδήλατο για το σπίτι. «Δεν θα βρω κάτι να με σηκώσει, το… Σίσυφο χρειάζομαι», μου απαντούσε με χιούμορ. Κι όμως, όχι μόνο ξεκίνησε να κάνει ποδήλατο, αλλά αναβάθμισε την προσπάθεια της ακολουθώντας μια φίλη της σε μαθήματα πολεμικών τεχνών. Μάλλον εκεί ήταν η πρώτη φορά που σιγουρεύτηκα ότι θα κάνει θαύματα. Ήταν Φλεβάρης του ’13, με τη ζυγαριά να δείχνει 121 κιλά.

Περάσαμε μεγάλα διαστήματα προσπαθώντας να αποτρέψουμε τον αυτοπεριορισμό και τη στέρηση, να περιορίσουμε τις εξάρσεις όπως και να ψάχνουμε για συνταγές και εναλλακτικές στις επιθυμίες της. Ιούνιος 2013, 103 κιλά!

Οι δεξιότητές της οξύνθηκαν σε τέτοιο βαθμό, που όταν της ζήτησα να αφήνει μια μπουκιά από το κυρίως πιάτο, μου απάντησε – περήφανη – ότι το κάνει ήδη καιρό τώρα, από μόνη της.

Στις διακοπές που ακολούθησαν έκανε ακόμα ένα βήμα, γύρισε 96 κιλά, με νέα γκαρνταρόμπα και ευτυχισμένη για όλα όσα έχει καταφέρει. Το εντυπωσιακό ωστόσο είναι ότι μέχρι τα Χριστούγεννα του ’13 κατάφερε να φτάσει τα 80 κιλά, έχοντας φυσιολογικά/ υγιή επίπεδα λίπους. Λες και πραγματικά δεν υπήρχε τρόπος να σταματήσει!

Νομίζω ότι ήταν εκείνη την περίοδο που μου παραπονέθηκε ότι «δεν με πιστεύει κανείς ότι δεν έκανα χειρουργείο για να χάσω τόσα κιλά, δεν με αναγνωρίζουν στο δρόμο άνθρωποι που έχουν να με δουν κανά χρόνο…». Ποιος να της πει ότι δεν έχει δίκιο;

Μέχρι και σήμερα, που γράφω αυτές τις γραμμές, η ΔΓ έχει μεταμορφωθεί σε μια εκπληκτική μαγείρισσα, που διατηρεί σταθερό το βάρος της, δίνοντάς μου ιδέες για να βοηθήσουμε κι άλλους ανθρώπους που βρίσκονται στην (αλλοτινή) θέση της.

Προσωπικά, νιώθω ευλογημένος που ήμουν μέρος αυτής της μεταμόρφωσης και θα έχω να διηγούμαι για πάντα, τι μπορεί να κάνει η ανθρώπινη θέληση.

O Γιώργος Μίλεσης, MSc, είναι κλινικός διαιτολόγος διατροφολόγος, πτυχιούχος Χαροκοπείου Πανεπιστημίου με διετές μεταπτυχιακό στην Εφαρμοσμένη κλινική διατροφή. Διατηρεί ιδιωτικό γραφείο από το 2008 στους Αμπελοκήπους (Φειδιππίδου 5 & Ακαρνανίας 1). Εξειδικεύεται στην τροποποίηση διατροφικής συμπεριφοράς, στην αντιμετώπιση κλινικών περιστατικών και την υποστήριξη εγκυμοσύνης – θηλασμού, έχοντας αντιμετωπίσει με επιτυχία περιστατικά νοσηρής παχυσαρκίας, νόσου Crohn’s και ελκώδους κολίτιδας, διαβήτη κύησης και πολυκυστικών ωοθηκών.