Καθώς μεγαλώνει ένα παιδί, εισέρχεται στη ζωή του σταδιακά η τηλεόραση. Οι ίδιοι οι γονείς τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούν την τηλεόραση ως μέσο για να «ησυχάσουν» τα παιδιά. Πόσο όμως επηρεάζει τη ζωή των παιδιών μια τέτοια κίνηση;

Χωρίς παιχνίδι

Εξαρτάται από το χρόνο που αφιερώνει το παιδί στη θέαση τηλεοπτικών προγραμμάτων, αλλά και από τις εικόνες που δέχεται. Είναι δεδομένο ότι η παρατεταμένη καθημερινή τηλεθέαση στερεί από το παιδί το παιχνίδι και την ευκαιρία να είναι δραστήριο. Μειώνει με άλλα λόγια την κινητικότητα τους, κάτι που ευνοεί την εμφάνιση παχυσαρκίας αργότερα στη ζωή του.

Διαφημίσεις

Οι διαφημίσεις από την άλλη πλευρά επηρεάζουν σημαντικά τις επιλογές (και τις απαιτήσεις) του παιδιού, μεταξύ άλλων, όσον αφορά το φαγητό.

Τι γίνεται όμως όταν το παιδί αρχίσει να τρώει μπροστά στην τηλεόραση όσα βλέπει στις διαφημίσεις; Ο συσχετισμός δυο ερεθισμάτων μπορεί να συμβεί από τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου. Αν δώσετε στο παιδί σας μια μπάρα σοκολάτας να φάει ενώ παρακολουθεί το αγαπημένο του πρόγραμμα στην τηλεόραση, θα μάθει να περιμένει τη σοκολάτα όποτε κάθεται να δει τηλεόραση.

Συσχετισμός

Επειδή η τηλεόραση και η κατανάλωση σοκολάτας έχουν επανειλημμένα συνυπάρξει, το παιδί τα συνδυάζει αυτόματα στο μυαλό του. Επιπλέον, το πρόγραμμα της τηλεόρασης θα λειτουργήσει ως μια υπενθύμιση ότι το παιδί αρχίζει να πεινά, οπότε θα αρχίζει να αναζητά φαγητό.

Μιμητισμός

Από τους πρώτους μήνες της ζωής του ένα παιδί έχει την έμφυτη τάση να μιμείται και να αναπαράγει οτιδήποτε του τραβά την προσοχή. Μεγαλώνοντας, είναι δεδομένο ότι θα προσπαθήσει να μιμηθεί συμπεριφορικά τα πρότυπα του: δηλαδή σε πρώτη φάση τους γονείς του. Θα πρέπει να αλλάξουν πρώτα οι γονείς συνήθειες και συμπεριφορά όσον αφορά τη διατροφή και την φυσική δραστηριότητα.

Πάρτε τα μέτρα σας

Κάθε φορά που το παιδί σας βλέπει τηλεόραση και δεν του παρέχετε φαγητό, οι ανωτέρω συσχετισμοί αυτοί ατονίζουν στο μυαλό του. Σταδιακά το παιδί ξεχνά την προσμονή της σοκολάτας και τότε εξασθενεί το αίσθημα της πείνας που νιώθουν.

Βέβαια, είναι απαραίτητο η προσέγγιση αυτή να χρησιμοποιηθεί με συνέπεια και χωρίς παρεκκλίσεις, αλλιώς θα είναι αναποτελεσματική. Είναι συνάμα χρήσιμο να θεσπίσει η οικογένεια κανόνες που να αφορούν την κατανάλωση του φαγητού, όπως π.χ. να τρώνε μόνο στο τραπέζι, να μην τρώνε μεταξύ των γευμάτων, αλλά ούτε και «στο πόδι».

 

Γιώργος Μίλεσης, MSc

Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος

milesis@diatistrofis.gr